Mapua
Door: Ineke en Ruud
Blijf op de hoogte en volg Ineke en Ruud
02 April 2017 | Nieuw Zeeland, Mapua
Mapua, vrijdag 31 maart 2017
Vandaag gaat onze reis verder, alvorens we gaan rijden, genieten we nog even met een kop koffie, op het balkon, uitkijkend naar de zee. We schatten de golven ca. 1.5 meter hoog. Dan is het moment daar dat we deur dicht trekken, de sleutel blijft binnen, een raar gevoel, daar je dan echt niet terug kunt als je wat vergeten bent.
Via de SH6 door naar het Noorden van het Zuidereiland. Bij Westport buigen we af naar het oosten, om later weer noordwaarts te rijden. Mapua is ons doel, een plaatsje, op het diepste punt aan de Tasman Bay. De route blijft door de bergen afwisselend mooi, nu wel vlakker en dor, wel opnieuw heel veel koeien en schapen!
Kort voor Murchison willen we de Longest Swingerbridge van Nieuw Zeeland bekijken. De Swingbridge is de langste personenhangbrug van Nieuw Zeeland. Als we de brug willen bekijken, blijkt dit bij een avonturen park te behoren, waar je o.a. ook met een kabelbaan kunt abseilen langs de brug. Na de vele bruggen die we gezien hebben, laten we deze bezichtiging voor gezien.
We stoppen vervolgens kort na Murchison voor koffie met een broodje. Na een paar flinke haarspeldbochten, waar soms de nodige asfaltwerkzaamheden worden uitgevoerd, dus one lane, en wachten, vervolgen we onze trip.
In Motupiko houden we een stop en drinken op het terras een koel biertje, het is inmiddels 23 graden! Hoewel de SH6 schitterend rijden is, kiezen we hier voor een alternatieve route, genaamd de Motueka Valley Highway. Een weg door een dal met de nodige beekjes, tot Woodstock volgen we deze weg tot Mapua. Links en rechts zien we vele wijngaarden en de fruitbomen staan.
Voordat we naar het huisje gaan, rijden we eerst naar het plaatsje zelf voor de nodige boodschappen. Het is even goed opletten, om het huisje te vinden, de sleutel zit in de deur en binnen ligt een welkom brief voor ons. Het is wel een mooie locatie, hoewel ingesloten door vele planten, en we zijn wat verwend met vergezichten.
Eerst maar een glaasje, en dan lekker eten, op het menu staat, de door Ruud geraapte mosselen! Met enig overleg en de gevoelsmatige bereiding van Ineke smaken de mosselen heerlijk!
De avond valt, en we kijken vooruit naar de volgende dagen, het beloofd mooi weer te worden, we zullen zien!
Mapua zaterdag 1 april 2017
Vandaag maar even rust, na de rit van gisteren. We willen in ieder geval het plaatsje Mapua zelf bezoeken. Als we wakker worden, is het geheel tegen de verwachting bewolkt. De temperatuur zal waarschijnlijk wel oplopen, dus eerst maar lekker gewoon bij het huisje.
We maken kennis met de eigenaars, Adele en Roger, ze vertellen ons, dat ze schapen en kippen houden. Er wordt ons gelijk beloofd, dat ze zo wat verse eieren zullen brengen, wat weer aardig!
Er hangen trouwens ook citroenen en grapefruits in hun wijngaard.
Vervolgens laten ze hun nieuwste aanwinst zien, deze bestaat uit een oude opgeknapte caravan, waarin een woonkamer, en buiten in de natuur een bad aan de rand van een meertje, waar de kikkers kwaken. Jullie zijn dus bij deze uitgenodigd!
’s Middags wandelen we door Mapua, het plaatsje is niet groot, maar komt gezellig over. Morgen gaan we een leuke trip maken!
Mapua, zondag 2 april 2017
Na een extra uurtje slapen, hier ging de klok dit weekend een uur terug, gaan we vandaag op tijd op pad. De wandeling, die Ineke van een collega heeft gekregen, zij was kortgeleden in Nieuw Zeeland, genaamd Cobb Valley, besluiten we deze eerst niet te doen, maar eerst maar naar het noorden te rijden. Misschien later?
Een prachtige bergweg met haarspeldbochten langs het Abel Tasman National Park. Het is één van de bekendste nationale parken in Nieuw Zeeland en vernoemd naar de Hollandse zeevaarder Abel Tasman, die hier in 1942 aankwam. Het was de eerste ontmoeting tussen Europeanen en Maori die allesbehalve vreedzaam verliep.
Wij rijden door via Takaka, de enige stad in NZ waar marmer wordt gevonden, naar Collingwood. In deze oude stad drinken we koffie in het oude gerechtsgebouw. De oude panden, geven een western uiterlijk.
We bezoeken een museum, waar gebruiksmaterialen en vondsten liggen over honderden jaren, een aantal ervan zijn voor ons herkenbaar.
We rijden we door naar Cape Farewell, hier parkeren we de auto bij Wharaki Beach, vervolgen lopend de trip wandelend naar de beach. We komen uiteindelijk bij de Tasmanzee uit.
Tot onze grote verrassing ligt er op het strand een zeehond, men vertelde ons, dat ze niet ziek was, maar er lag uit te rusten.
Dit gaf ons mooi de gelegenheid om foto’s te maken.
Wanneer we weer bij de auto arriveren, trakteren we ons op een ijsje.
Op de terugweg, rijden we vlak langs de kust, dus…wil Ineke toch nog wel even pootje baden, het water is helemaal niet koud!
Natuurlijk mogen we op onze trip, het bezichtigen van Nelson Monument niet vergeten. Een Oost Indië Vaarder, deze meerde in 1642 af in de Golden Bay. Een grote betonnen zuil markeert dit boven op een berg met uitzicht op de baai. Toch even een warm gevoel van ‘Yes’ te staan, op grond die door onze voorvaderen is ontdekt.
Nu toch richting huis, de vele haarspeldbochten worden door Ruud prima genomen. Het is inmiddels donker, als we in Mapua arriveren.
We sluiten af met een etentje, waarbij het menu vis bevat, een restaurant, gelegen aan de Tasman Baai.
Morgen vertrekken we, richting Marlborough.
Vandaag gaat onze reis verder, alvorens we gaan rijden, genieten we nog even met een kop koffie, op het balkon, uitkijkend naar de zee. We schatten de golven ca. 1.5 meter hoog. Dan is het moment daar dat we deur dicht trekken, de sleutel blijft binnen, een raar gevoel, daar je dan echt niet terug kunt als je wat vergeten bent.
Via de SH6 door naar het Noorden van het Zuidereiland. Bij Westport buigen we af naar het oosten, om later weer noordwaarts te rijden. Mapua is ons doel, een plaatsje, op het diepste punt aan de Tasman Bay. De route blijft door de bergen afwisselend mooi, nu wel vlakker en dor, wel opnieuw heel veel koeien en schapen!
Kort voor Murchison willen we de Longest Swingerbridge van Nieuw Zeeland bekijken. De Swingbridge is de langste personenhangbrug van Nieuw Zeeland. Als we de brug willen bekijken, blijkt dit bij een avonturen park te behoren, waar je o.a. ook met een kabelbaan kunt abseilen langs de brug. Na de vele bruggen die we gezien hebben, laten we deze bezichtiging voor gezien.
We stoppen vervolgens kort na Murchison voor koffie met een broodje. Na een paar flinke haarspeldbochten, waar soms de nodige asfaltwerkzaamheden worden uitgevoerd, dus one lane, en wachten, vervolgen we onze trip.
In Motupiko houden we een stop en drinken op het terras een koel biertje, het is inmiddels 23 graden! Hoewel de SH6 schitterend rijden is, kiezen we hier voor een alternatieve route, genaamd de Motueka Valley Highway. Een weg door een dal met de nodige beekjes, tot Woodstock volgen we deze weg tot Mapua. Links en rechts zien we vele wijngaarden en de fruitbomen staan.
Voordat we naar het huisje gaan, rijden we eerst naar het plaatsje zelf voor de nodige boodschappen. Het is even goed opletten, om het huisje te vinden, de sleutel zit in de deur en binnen ligt een welkom brief voor ons. Het is wel een mooie locatie, hoewel ingesloten door vele planten, en we zijn wat verwend met vergezichten.
Eerst maar een glaasje, en dan lekker eten, op het menu staat, de door Ruud geraapte mosselen! Met enig overleg en de gevoelsmatige bereiding van Ineke smaken de mosselen heerlijk!
De avond valt, en we kijken vooruit naar de volgende dagen, het beloofd mooi weer te worden, we zullen zien!
Mapua zaterdag 1 april 2017
Vandaag maar even rust, na de rit van gisteren. We willen in ieder geval het plaatsje Mapua zelf bezoeken. Als we wakker worden, is het geheel tegen de verwachting bewolkt. De temperatuur zal waarschijnlijk wel oplopen, dus eerst maar lekker gewoon bij het huisje.
We maken kennis met de eigenaars, Adele en Roger, ze vertellen ons, dat ze schapen en kippen houden. Er wordt ons gelijk beloofd, dat ze zo wat verse eieren zullen brengen, wat weer aardig!
Er hangen trouwens ook citroenen en grapefruits in hun wijngaard.
Vervolgens laten ze hun nieuwste aanwinst zien, deze bestaat uit een oude opgeknapte caravan, waarin een woonkamer, en buiten in de natuur een bad aan de rand van een meertje, waar de kikkers kwaken. Jullie zijn dus bij deze uitgenodigd!
’s Middags wandelen we door Mapua, het plaatsje is niet groot, maar komt gezellig over. Morgen gaan we een leuke trip maken!
Mapua, zondag 2 april 2017
Na een extra uurtje slapen, hier ging de klok dit weekend een uur terug, gaan we vandaag op tijd op pad. De wandeling, die Ineke van een collega heeft gekregen, zij was kortgeleden in Nieuw Zeeland, genaamd Cobb Valley, besluiten we deze eerst niet te doen, maar eerst maar naar het noorden te rijden. Misschien later?
Een prachtige bergweg met haarspeldbochten langs het Abel Tasman National Park. Het is één van de bekendste nationale parken in Nieuw Zeeland en vernoemd naar de Hollandse zeevaarder Abel Tasman, die hier in 1942 aankwam. Het was de eerste ontmoeting tussen Europeanen en Maori die allesbehalve vreedzaam verliep.
Wij rijden door via Takaka, de enige stad in NZ waar marmer wordt gevonden, naar Collingwood. In deze oude stad drinken we koffie in het oude gerechtsgebouw. De oude panden, geven een western uiterlijk.
We bezoeken een museum, waar gebruiksmaterialen en vondsten liggen over honderden jaren, een aantal ervan zijn voor ons herkenbaar.
We rijden we door naar Cape Farewell, hier parkeren we de auto bij Wharaki Beach, vervolgen lopend de trip wandelend naar de beach. We komen uiteindelijk bij de Tasmanzee uit.
Tot onze grote verrassing ligt er op het strand een zeehond, men vertelde ons, dat ze niet ziek was, maar er lag uit te rusten.
Dit gaf ons mooi de gelegenheid om foto’s te maken.
Wanneer we weer bij de auto arriveren, trakteren we ons op een ijsje.
Op de terugweg, rijden we vlak langs de kust, dus…wil Ineke toch nog wel even pootje baden, het water is helemaal niet koud!
Natuurlijk mogen we op onze trip, het bezichtigen van Nelson Monument niet vergeten. Een Oost Indië Vaarder, deze meerde in 1642 af in de Golden Bay. Een grote betonnen zuil markeert dit boven op een berg met uitzicht op de baai. Toch even een warm gevoel van ‘Yes’ te staan, op grond die door onze voorvaderen is ontdekt.
Nu toch richting huis, de vele haarspeldbochten worden door Ruud prima genomen. Het is inmiddels donker, als we in Mapua arriveren.
We sluiten af met een etentje, waarbij het menu vis bevat, een restaurant, gelegen aan de Tasman Baai.
Morgen vertrekken we, richting Marlborough.
-
02 April 2017 - 15:45
Hoek:
Heel gaaf allemaal! Leuk geschreven ook! Mog heel veel reisplezier!! -
02 April 2017 - 16:03
Annie:
leuk geschreven ook. wat een prachtige reis maken jullie.
lezen jullie ook de mail. Daar staat nl een uitnodiging in voor 20 april -
02 April 2017 - 19:20
Esther:
Leuk en mooie foto's weer! -
02 April 2017 - 19:36
Marja:
Echt heel mooi hoor wat jullie meemaken heel veel plezier nog…… -
02 April 2017 - 19:39
Sabine:
Wat ziet dit er avontuurlijk en toch relaxt uit. Leuk om zo 'mee' te reizen!! -
02 April 2017 - 20:03
Greta:
Hallo familie,
toch raar, he, bij jullie ging het uur dus terug, bij ons moest het uur vooruit! Begrijpen jullie het nog?
Jullie zijn heerlijk aan het genieten en dank zij de geschreven belevenissen, mogen wij er ook een stukje van genieten!
Veel plezier nog, hoor -
05 April 2017 - 11:31
Gerrie:
Jaloers over wat voor moois jullie zien , en de foto dat ruud op het balkon staat,
en het lekkere eten , het ziet er gezellig uit bij jullie nog maar even genieten , Oant sjen Gerrie. en Alphons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
